Rak jelita grubego w Polsce

Rak jelita grubego jest PIERWSZYM pod względem częstości występowania nowotworem u kobiet i mężczyzn w Europie!

W Polsce DRUGI pod względem częstość występowania nowotwór u kobiet i mężczyzn.

14 600 nowych przypadków chorych rocznie i ponad 10 400 chorych umiera! – wynika z danych Krajowego Rejestru Nowotworów.

Dynamika wzrostu zachorowań na raka jelita grubego jest w Polsce najwyższa w Europie. Podobnie jak dynamika wzrostu umieralności na ten typ nowotworu jest jedną z najwyższych spośród wszystkich schorzeń nowotworowych w Polsce, szczególnie u mężczyzn, i jest znacznie wyższa niż w krajach Europy Zachodniej i Północnej, gdzie umieralność zmniejsza się od wielu lat.

Tempo wzrostu umieralności na raka jelita grubego w Polsce jest także bardzo wysokie w porównaniu do innych krajów Europy Środkowej.

Porównując dostępne dane częstości zapadalności i umieralności na raka jelita grubego można uznać, że krajem najbardziej skutecznym w leczeniu tego typu raka w Europie są Włochy.

Najmniej skuteczne są Węgry i Polska (Cancer Incidence and Mortality Worldwide in 2008, GLOBOCAN 2008, WHO).   Większość rodzajów raka jelita grubego powstaje z gruczolaka – łagodnego nowotworu umiejscowionego w jelicie grubym. We wczesnych stadiach gruczolaki przypominają polipy, niestety nieleczone gruczolaki rozwijają się w zaawansowanego RAKA, czyli nowotwór złośliwy!

Nowotwór (łac. neoplasma) – typu „łagodnego” jak i „złośliwy” powstaje wskutek niekontrolowanych procesów mnożenia się komórek przez podział. Utrata kontroli nad podziałami komórek skutkuje powstaniem „obcej” zmutowanej tkanki. U osób z rodzinną skłonnością do nowotworów część mutacji jest dziedziczona.

•  Nowotwory “złośliwe” powstają stosunkowo rzadko, ale stanowią krańcowe zagrożenie życia! Posiadają bowiem zdolność "przerzutów" do wielu tkanek i narządów, a następnie agresywnego ich zasiedlania i niszczenia.

• Nowotwory (zarówno „łagodne” i “złośliwe”) mogą mieć postać: guza o średnicy od jednego do kilku cm, (guz piersi, jajnika, itp.); może też mieć formę narośli skórnych (czerniak skóry), czy “niedojrzałych” i bezużytecznych komórek krwi (limfocytów, erytrocytów, płytek krwi).

W witrynie przedstawiamy opis objawów, diagnostyki i leczenia wielu najczęściej występujących nowotworów złośliwych.

Understanding colorectal cancer

proszę o wypełnienie formularzyka :)

https://docs.google.com/spreadsheet/viewform?formkey=dHRSek5qNmRUdXE1ckcySEVwU2JNaEE6MQ

Rak w obrębie ściany jelita grubego. Po lewej stronie prawidłowa ściana jelita (kosmki jelitowe). Po prawej nieprawidłowy rozrost komórek nabłonka - rak. Strzałka wskazuje naciekanie mięśni w obrębie ściany jelita przez komórki raka.

Rak jelita grubego - grupy ryzyka

Prawdopodobieństwo zachorowania na raka jelita grubego wzrasta z wiekiem – 90% zdiagnozowanych przypadków dotyczy pacjentów powyżej 50. roku życia, a szczyt zachorowań przypada na okres po 60. roku życia. Szczególnie czujne powinny być osoby:

• w rodzinie których rozpoznano wcześniej raka okrężnicy lub odbytnicy
• z rodzinnym zespołem polipowatości
• z przewlekłą zapalną chorobą jelita grubego.

Rak jelita grubego - przyczyny

Jest ich kilka. Często jest to długoletnie wrzodziejące zapalenie okrężnicy. Jednak w większości przypadków nowotwór rozwija się z narastających miejscowo polipów (łagodnych gruczolaków), powstających na ścianie jelita w postaci niewielkich uwypukleń lub guzków. Przemiana gruczolaka w nowotwór trwa zwykle ok. 10 lat. 
Rozwojowi choroby sprzyja też ubogoresztkowa dieta, charakterystyczna dla rozwiniętych krajów kultury zachodniej – brak warzyw, duża ilość tłuszczów i czerwonego mięsa (w krajach afrykańskich i azjatyckich ryzyko zachorowania jest zdecydowanie niższe).

Leczenie

Operacja jest najskuteczniejszą metoda leczenie raka rozwijającego się ogniskowo, bez przerzutów. Małe guzy mogą być usuwane w czasie koloskopii lub w trakcie zabiegu – laparotomii, podczas, której usuwa się guz wraz z fragmentem jelita i przylegającymi do niego węzłami chłonnymi. Najczęściej chirurg wykonuje kolostomię – łączy okrężnicę zstępującą z odbytem zakładając sztuczny odbyt poprzez wyłonienie pętli jelitowej przez powłoki brzuszne. Masy kałowe zbierają się woreczku założonym na sztuczny odbyt. Po wygojeniu się jelita przeprowadzany jest drugi zabieg łączący górny i dolny odcinek jelita. Kolostomia założona na stałe stosowana jest w nowotworach odbytnicy i w przypadku usuwania całego dolnego odcinka jelita. Radioterapię i chemoterapię stosuje się przed operacją w celu zmniejszenia wielkości guza. Chemoterapia jest stosowana także u pacjentów z przerzutami.

Objawy

We wczesnej fazie rak przebiega bezobjawowo. Niepokojące objawy pojawiają się bardziej zaawansowanej fazie choroby: zaburzenia perystaltyczne: zaparcia, biegunki, krwawienia z odbytu, długie cienkie stolce, ciemne plamy krwi w stolcach, uczucie dyskomfortu w brzuchu, wymioty, nudności , trudności w przełykaniu, częste bolesne oddawanie gazów, pieczenie w okolicy serca, utrata apetytu i masy ciała. 

Nowotwór jelita grubego rozwija się najczęściej na podłożu polipów błony śluzowej jelit, tworzących gruczolaki. Przyczyny: do grupy wysokiego ryzyka należą osoby z rodzin, w których występował rak jelita, osoby z wrzodziejącym zapaleniem jelita, chorobą Crohna, z rodzinną skłonnością do tworzenia się polipów. Wpływ na występowanie choroby ma także dieta uboga w błonnik, zawierająca duże ilości białka i tłuszczu ( potrawy smażone, pieczone, wędzone). We wczesnej fazie rak przebiega bezobjawowo. Niepokojące objawy pojawiają się bardziej zaawansowanej fazie choroby: zaburzenia perystaltyczne: zaparcia, biegunki, krwawienia z odbytu, długie cienkie stolce, ciemne plamy krwi w stolcach, uczucie dyskomfortu w brzuchu, wymioty, nudności , trudności w przełykaniu, częste bolesne oddawanie gazów, pieczenie w okolicy serca, utrata apetytu i masy ciała. Diagnostyka: osoby po 50 roku życia powinny raz do roku poddawać się badaniom, w kierunku wykrycia nowotworów jelita grubego. W zależności od potrzeby lekarz może wykonać badanie „per rectum”, zlecić badanie na obecność krwi utajonej w kale, rektoskopię, kolonoskopię, biopsję, USG, badania laboratoryjne. Leczenie: zabieg chirurgiczny, chemo i radioterapia.